eldert is het laatste bastion van de familie Arrazola de Oñate voor de val van het Ancien Régime. Alle andere heerlijkheden komen vlak daarvoor in de handen van aangetrouwde families. In de decennia nadien blijft de familie prominent aanwezig in Meldert en het aangrenzende Lummen.
Op 9 april 1766 huwt Martin Jozef Arrazola de Oñate met Marie Elisabeth de Lardinois de Ville, erfvrouwe van de heerlijkheid Meldert. Haar vader, Charles Antoine, was het kind van Willem Ernest de Larinois de Ville en Marie Thérese de Voordt, op haar beurt erfvrouwe van Meldert. Haar grootmoeder begint in 1646 met de bouw van het Kasteel van Meldert.
et kasteel uit deze tijd is niet bijzonder maar onderscheidt zich wel door zijn grote omvang, zijn hoge en dikke muren, zijn menigvuldige vensters, leien daken en aangename ligging. De westerzijde van het neerhof was ingesloten door een poorthuis met ingangspoort en een woonhuis met stallingen ten dienste van de pachter van de kasteelwinning, terwijl de overzijde bestaat uit een brouwerij, bakhuis en paardenstallen.
Na de Franse revolutie en bij de verdeling van de goederen van Martin Arrazola de Oñate verbrokkelt de kasteelwinning. Zoveel gebouwen zijn er niet meer nodig tot gebruik. Het kasteel vervalt in de loop der tijd. In 1871 was het kasteel in handen van Jean Henri baron Arrazola de Oñate, zoon van Jean Népomucène, baron en burgemeester van Meldert. Kort daarna komt heel het kasteel onder het houweel terecht. Enkele -deels herbouwde- muren verraden vandaag nog de sporen van het adellijk slot.
In 1874 schrijft men nog het volgende: “het kasteel, de vroegere adellijke woning, getuigt ondanks haar verval nochtans van verleden grootheid en van de kunst der Renaissance. Boven de deels in puin liggende poort prijkt nog het adellijke wapen; in grijze ijzersteen met mos en klimop begroeid, namelijk een eik met twee vossen in lopende stand, op een schild van gewone vorm, dit alles omvlochten met gebeeldhouwd loofwerk en bekroond met een Spaanse helm, welke zich van een baronskroon bevond.”
a 1794 blijven de Arrazola’s op het kasteel te Meldert wonen. In tegenstelling tot hun neefje de Succa in Binderveld, passen ze zich aan de nieuwe orde aan en nemen ze nieuwe functies in het gemeentebestuur op.
Vandaag herinnert vooral het wapenschild van fusiegemeente Lummen nog aan de familie. Het is samengesteld uit de wapens van de families Arenberg (2x), van der Marck en Arrazola de Oñate, telkens de laatste feodale familie van de deelgemeentes.